Utilizzato dai più grandi maestri dell’architettura contemporanea, il cemento
sta assumendo un nuovo ruolo passando da materiale da costruzione ad
elemento esteriormente finito per le superfici dell��architettura. Dall��analisi del
cemento in questa sua funzione più attuale nasce Plain. La collezione è carat-
terizzata da lievi nuvolature e pattern pi�� o meno marcati, da leggere micro-
fessure tipiche di ��uando il volume di calcestruzzo si contrae per e��etto delle
escursioni termiche e da piccoli forellini (pitting) creati dalle bolle d’aria rima-
ste intrappolate fra il getto e la cassaforma. ��a superficie, ricca di dettagliati
segni e sfumature, appare a distanza come uno spazio solido, uniforme e
compatto.
Used by the greatest masters of contemporary architecture, concrete is ta-
king a new role, moving from being a construction material to being a surface
finish for architectural projects. ��lain stems from analysing concrete in this
latter, newer function. The collection stands out for slight clouding and more
or less marked patterns, light micro-cracks, that usually form when the con-
crete volume shrinks by e��ect of thermal excursion and small holes (pitting)
formed by air bubbles trapped between the cast and the formwork. The sur-
face is rich with detailed marks and shades; from a distance it appears as a
solid, consistent and compact space.
Utilisé par les plus
grands maîtres
de l'architecture
contemporaine,
le ciment assume
aujourd'hui un nouveau
rôle, en passant
de matériau de
construction à élément
extérieurement fini
pour les surfaces de
l��architecture. C��est
l'analyse de la fonction la
plus actuelle du ciment
qui a donné naissance
à Plain. Cette collection
est caractérisée par de
légers effets nébulisés
et par des motifs plus
ou moins marqués,
sans oublier les petites
microfissures typiques
de lorsque le volume
du béton se contracte
par effet de l��amplitude
thermique, et les petits
trous (pitting) créés par
les bulles d'air restées
emprisonnées entre la
coulée et le coffrage. De
loin, cette surface riche
en détails de signes
et nuances, apparaît
comme un espace
solide, compact et
uniforme.
Der von den größten
Meistern der
zeitgenössischen
Architektur verwendete
Zement ist dabei eine
neue Rolle einzunehmen,
indem er vom
Baumaterial zu einem
fertigen Außenelement
für architektonische
Oberflächen wird. Aus
der Betrachtung des
Zements in dieser
neusten Funktion
heraus entsteht Plain.
Die Kollektion ist von
leichten Wolkeneffekten
und mehr oder
weniger ausgeprägten
Mustern geprägt, von
leichten Mikrospalten,
die typischerweise
auftreten, wenn sich
das Betonvolumen
aufgrund der
Temperaturschwankungen
kontrahiert sowie
von kleinen Löchern
(Pitting), die durch sich
zwischen dem Ausguß
und der Verschalung
bildende Wasserblasen
entstehen. Die an
detaillierten Zeichen
und Nuanchen reiche
Oberfläche sieht
von Weitem solide,
gleichmäßig und
kompakt aus.
Beton wordt gebruikt
door de grootste
meesters van de he-
dendaagse architectuur
en krijgt een nieuwe rol:
van bouwmateriaal tot
een aan de buitenkant
afgewerkt element
voor architectonische
oppervlakken. Plain is
het resultaat van een
onderzoek van het beton
in zijn allernieuwste
functie. De collectie
wordt gekenmerkt door
een licht wolkeffect en
min of meer gemar-
keerde motiefjes, door
lichte microscheuren,
die kenmerkend zijn voor
wanneer het volume
van het beton krimpt als
gevolg van tempera-
tuurschommelingen
en door kleine putjes
(pitting) die zijn ontstaan
uit luchtbellen die tussen
het gegoten beton en de
bekisting zijn achterge-
bleven. Het oppervlak,
rijk aan gedetailleerde
tekens en nuances, lijkt
van een afstand een
solide, gelijkmatige en
compacte ruimte.
Utilizado por los más
grandes maestros de la
arquitectura contem-
poránea, el cemento
está asumiendo un papel
cada vez más signifi-
cativo, pasando de un
material de construcción
a un elemento acabado
en el exterior para las
superficies arquitec-
tónicas. Plain nace del
análisis del cemento
con esta versión más
actual. La colección
está caracterizada por
ligeras nubes y pattern
más o menos marcados,
por leves microgrietas
típicas de cuando el
volumen de hormigón
se contrae por efecto de
las variaciones térmicas
y por pequeños agujeros
(pitting) creados por
burbujas de aire queda-
das atrapadas entre la
colada y el encofrado. La
superficie, rica de signos
y matices detallados, se
ve desde lejos como un
espacio sólido, uniforme
y compacto.
